گفتی که دگر در تو چنان حوصله ای نیست

گفتم که مرا دوست نداری گله ای نیست

رفتی و خدا پشت و پناهت به سلامت

بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست

تو رفتی و شدم لحظه شمارت

دو قطره اشک مانده فقط یادگارت

اگر برگشتی اما من نبودم

بدان که مرده ام از انتظارت

چه کنم ؟چاره کجاست؟ سهم من دردل این ویرانی یک سبد بی تابی است غم من تا به گل لاله سرخ دوشقایق باقیست دیده ام بارانی است کاش آنجا که دل از عشق سخن ها میگفت قلب ها ست نبود کاش دراین دل تنگ مهردربند نبود...

بسم رب کعبه

ای خدا پر جرم و تقصیر آمدم

بر گناه ها گشته  زنجیر آمدم

کاش با تو پیش از این بودم رفیق

ای خدا دیر آمدم دیر آمدم

معصیت خانه خرابم کرده اس

قافل از روز حسابم کرده اس

به فریادم برس

بین که شیطان انتخابم کرده است

من تو را با رحمتت بشناخته ام

خویش را در دامنت انداخته ام

هر چه سرمایه به من دادی ، خدا

در جوانی جملگی را باختم باختم باختم

لالا لالا نخواب سودی نداره ، همون بهتر که بشماری ستاره ، همون بهتر که چشمات باز بمونه ،

که ماه غصش نشه تنها بیداره ، لالا لالا نخواب بازم سفر رفت ، نمیدونم به کارون یا خزر رفت ،

فقط دردم اینه مثل همیشه بدون اطلاع و خبر رفت ، لالا لالا نخواب میدون جنگه ،

دست هر کی میبینه یه تفنگه ، یه عمره دور چشماش گشتم اما ، نفهمیدم که اون چشما چه رنگه

لالا لالا نخواب زندونه دنیا ، سر ناسازگاری داره با ما بشینبازم دعا کن واسه اون که ما رو اونجا گذاشت تنهای

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو می گفتم....هنوز هم خیس می شه چشمام وقتی یاد تو می افتم....هنوز هم می یای تو خوابم تو شبای پر ستاره....هنوز هم می گم خدایا کاشکی برگرده دوباره

به تو عادت دارم
مثل پروانه به آتش، مثل عابد به عبادت
و تو هر لحظه كه از من دوری، من به ویرانگری فاصله می اندیشم
در كتاب احساس واژه فاصله یك فاجعه معنا شده است
تو توانایی آنرا داری كه به این فاجعه پایان بخشی

آخريه روز شيعه برات حرم ميسازه
حرم براي تو شه کرم ميسازه
آخر برات يه گنبد طلا مي سازيم
شبيح گنبد امام رضا مي سازيم
به کوري عايشه و دشمن حيدر
بقيعت و آباد ميشه - گل پيمبر
سر مزارت ضريح طلا مي سازيم
مثل ضريح شش گوشه بهشت ميسازيم
آخر يه روز ضريحت و بقل مي گيرم
حس حسن ميگم پاي ضريح مي ميرم
پنجره فولاد ميسازيم حاجت بگيريم
دخيل مي بنديم بدوني بر تو اسيريم
سقا خونه بنا کنيم با شور و احساس
سر قبر ام البنين مادر عباس
آقام مياد و ميگيره تقاص زهرا
آباد ميشه مدينه با قدوم مولا

هر لحظه یادت میكنم شاید تو هم یادم كنی، همواره در فكر توام با یك نگاه شادم كنی، هرگز ندیدم از كسی لبخند زیبای تو را هرگز نمیگیرد كسی در قلب من جای تو را...

خیلی سخته اون كه میگفت واسه چشات میمیره، بره و دیگه سراغی از تو و نگات نگیره، خیلی سخته توی پاییز با غریبی آشنا شی، اما وقتی كه بهار شد یه جوری ازش جدا شی، خیلی سخته كه دلی رو با نگات دزدیده باشی، وسط راه اما از عشق یه كمی ترسیده باشی، خیلی سخته بری یك شب واسه چیدن ستاره، ولی تا رسیدی اونجا ببینی روز شد دوباره...

در حضور خارها هم میشود یک یاس بود..در هیاهوی مترسکها پر از احساس بود
میشود حتی برای دیدن پروانه ها....شیشه های مات یک متروکه را الماس بود.
دست در دست پرنده،بال در بال..نسیم ساقه های هرز این بیشه ها را داس بودکاش می شد حرفی از « کاش میشد» هم نبود....هر چه بود احساس بود و عشق بود و یاس بود

خواستم با تو باشم نخواستی ، خواستم مونس و یارت باشم نخواستی ، خواستم برای همیشه در کنارت باشم نخواستی خواستم هم گام و هم نفس روز های تنهایی ات باشم نخواستی ، خواستم پذیرای نگاه مهربانت باشم نخواستی ، خواستم قلبم را به یادگار تقدیمت کنم باز هم نخواستی نخواستی ، هیچ کدام را نخواستی و نخواستی

ز چشمت اگر چه دورم هنوز....پر از اوج و عشق و غرورم هنوز

اگر غصه بارید از ماه و سال....به یاد گذشته صبورم هنوز

شکستند اگر قاب یاد مرا.....دل شیشه دارم بلورم هنوز

زیباترین تصویری که در زندگانیم دیدم نگاه عاشقانه و معصومانه تو بود زیباترین سخنی که شنیدم

سکوت دوست داشتنی توبود زیباترین احساساتم گفتن دوست داشتن تو بود زیباترین انتظار زندگیم

حسرت دیدار توبود زیباترین لحظه زندگیم لحظه با تو بودن بود زیباترین هدیه عمرم محبت توبود

زیباترین تنهاییم گریه برای توبود زیباترین اعترافم عشق توبود.

دیگه رو خاک وجودم نه گلی هست نه درختی،لحظه های بی تو بودن میگذره اما به سختی

دل تنها و غریبم داره این گوشه میمیره،ولی حتی وقت مردن باز سراغتو میگیره

عشق یعنی قطره قطره آب شدن… در وفــور اشـک یـار گـــریان شـــدن عشق یعنی بر دلی چیره شدن… دست از جان شستن و مـجنون شـــدن عشق یعنی در حضور باران طوفان شدن… در کنار قاصدک رقصیدن و پرپر شدن عشق یعنی در عمیق قلب یار ساکن شدن… بر دامان وی افتادن و بی جان شدن عشق یعنی در پی باد رفتن و راهی شدن… از فراز کوه ها بگذشتن و پیدا شدن

 شمع سوزان توام اینگونه خاموشم نکن... از کنارت رفته ام ولی فراموشم نکن

از خدا پرسیدم چی دوست داری ؟ گفت : سخاوت . دیوانه گفت: حماقت . غم گفت: ملامت . کوه گفت: صلابت . معشوق گفت : نگاهت . فدای تو که گفتی: رفاقت

باید فراموشت کنم. چندیست تمرین می کنم . من می تونم ،میشه،آروم تلقین می کنم . کم کم زیادم می رود،این

روزگارو،رسم اوست،این جمله راباتلخیش صدبارتضمین می کنم

آسمان را ستاره زیبا می کند –باغ راگل–عشق را محبت–چشم را اشک  و دوستی را(تو)

بگیر از من تو ای دل یادبودی که تنها لایق این دل توبودی هزاران خواستند این دل
بگیرند . ندادم چون عزیز دل تو بودی

گفتی دوست دارم قلبم تندتر از همیشه تپید ، لبخند زدم وباورت کردم .با اینکه می دونستم لب ها دروغ می گن .با صدات نوازش کردی تپش قلبت روحس کردم !مهربونو پاک بود .نگاهت گرم ودلنشین !صدات آرامش دل !نفست بوی بهار عشق بود ! به تو تکیه کردم وآروم شدم با تو از همه چیز در امان بودم

تنهایی را دوست دارم زیرا بی وفا نیست … تنهایی را دوست دارم زیرا عشق دروغی در آن نیست … تنهایی را دوست دام زیرا تجربه کردم … تنهایی را دوست دارم زیرا خداوند هم تنهاست … تنهایی را دوست دارم زیرا…. در کلبه تنهایی هایم در انتظار خواهم گریست و انتظار کشیدنم را پنهان خواهم کرد

مرگ در کنار من است و بر لبهای من بوسه میزند. و من. در انتظار .

 انتظاری که من را به سوی تو می کشاند واز تنهایی که همیشه با او بوده ام رها می سازد

.

اما نمی دانم  که این تنهایی تا کی با من است و من با اشتیاق به سوی تو می آیم .

 ای کاش که این لحظات سردو خاموش زود به پایان برسد . و من به تو. تنها ترین عشقم.

ای کـــاش دلـــم اســیـــر و بــیـمار نبود/در بـــنـــد نــــگاه او گــــرفــتــار نــبـود

من عاشق واو زعشق من بی خـبر است/ای کــاش دل و دلــبــــر و دلـــدار نـبود

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

شدم آن عاشق دیوانه که بودم

در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید

ادامه شعردار ادامه مطلب

من دیوانه اون مهر نگاهتم
من دیوانه اون ساز صداتم
من عاشقمو
 تو ز عشق من بی خبری
من پر از سکوتم و تو با یک نفری

کاش می شد عشق را تفسیر کرد
          خواب چشمان تو را تعبیر کرد
          کاش می شد همچو گلها ساده بود
          سادگی را با تو عالم گیر کرد

کاش می شد در خراب آباد دل 
           خانه احساس را تعمیر کرد 
               کاش می شد در حریم سینه ها
              عشق را با وسعتش تکثیر کرد

++++++++++++++++++++++++++++++++++ 

به غم كسی اسیرم كه ز من خبر ندارد
عجب از محبت من كه در او اثر ندارد

غلط است هر كه گوید دل به دل راه دارد
دل من ز غصه خون شد دل تو خبر ندارد

عاشقی را شرط اول ناله وفریاد نیست
تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد نیست
عاشقی مقدورهر عیاش نیست
غم کشیدن صنعت نقاش نیست